Cross-chain protokolünün güvenlik tehditleri: LayerZero örneği

Web3 alanında, cross-chain protokolü her zaman dikkat çeken önemli bir altyapı olmuştur. Ancak, son yıllarda sıkça meydana gelen güvenlik olayları, cross-chain protokolünün potansiyel büyük risklerini de ortaya çıkarmıştır. Bu makalede, LayerZero örneği üzerinden mevcut cross-chain protokolü tasarımında bulunan bazı sorunları ele alacağız.

Cross-chain protokolün güvenliği son derece önemlidir, önemi Ethereum genişletme çözümlerinden bile daha fazladır. Cross-chain birlikte çalışabilirlik, Web3 ağlarının içsel bir gereksinimidir; ilgili projeler genellikle büyük miktarda finansman alabilmekte, toplam kilitli değer (TVL) ve işlem hacmi de sürekli olarak artmaktadır. Ancak, sıradan kullanıcıların farklı cross-chain protokollerinin güvenlik seviyelerini tanımlaması zordur, bu da potansiyel riskleri artırmaktadır.

LayerZero, "ultra hafif" bir cross-chain çözümü benimsemiştir. Temel mimarisi şudur: Chain A ve Chain B arasındaki iletişim Relayer tarafından gerçekleştirilir, Oracle Relayer'ı denetler. Bu tasarım, geleneksel çoklu zincir konsensüs doğrulamasına kıyasla, kullanıcıya daha hızlı bir cross-chain deneyimi sunmaktadır. Ancak bu basitleştirme yeni sorunlar da getirmiştir:

1. Çoklu düğüm doğrulamasını tek bir Oracle doğrulamasına indirgemek, güvenliği önemli ölçüde azaltmıştır.

2. Relayer ve Oracle'ın her zaman bağımsız olduğu varsayılırsa, bu güven varsayımının uzun vadede geçerli olması zor olacaktır ve kriptoya özgü düşünceyle uyuşmamaktadır.

LayerZero yalnızca mesaj iletiminden sorumludur ve uygulama güvenliğinden sorumlu değildir. Daha fazla kişinin katılımına izin veren Relayer açmak, bu sorunları köklü bir şekilde çözmekte zor olacaktır. Güvenilir varlık sayısını artırmak, merkeziyetsizleşme ile eş anlamlı değildir; aksine, yeni riskler getirebilir.

Eğer LayerZero, Layer 1/2 gibi güvenliği paylaşamıyorsa, gerçek bir altyapı olarak adlandırmak zor. Daha çok uygulama geliştiricilerin güvenlik politikalarını kendilerinin tanımladığı bir ara yazılım (Middleware) gibi. Bu uygulama, güvenlik risklerini uygulama tarafına aktarıyor.

Bazı araştırma ekipleri LayerZero'nun potansiyel zayıflıklarına dikkat çekmiştir. Örneğin, saldırganlar yapılandırma yetkilerini elde ettikten sonra Oracle ve Relayer'ı değiştirebilir ve böylece kullanıcı varlıklarını çalabilir. LayerZero'nun şu anda kullandığı çoklu imza mekanizmasının da iç personel veya tanınmış takım üyeleri tarafından kötüye kullanılma riski bulunmaktadır.

Bitcoin beyaz kitabını incelediğimizde, gerçek bir merkeziyetsiz sistemin güvenilir üçüncü tarafları ortadan kaldırması, güven kaybı ve merkeziyetsizlik sağlaması gerektiğini görebiliriz. Ancak LayerZero, kullanıcıların Relayer, Oracle ve SDK'sını kullanan uygulama geliştiricilerine güvenmesini gerektirir, bu da "Satoshi Konsensüsü"nün temel ilkesiyle çelişmektedir.

LayerZero, merkeziyetsiz bir cross-chain altyapısı olduğunu iddia etmesine rağmen, aslında gerçek merkeziyetsizlik ve güveni gerektiren standartları karşılamamaktadır. Tüm cross-chain süreci, dolandırıcılık kanıtı veya geçerlilik kanıtı eksikliği taşımakta ve bu kanıtların zincire doğrulanması da yapılmamaktadır.

Gerçekten merkeziyetsiz bir cross-chain protokolü inşa etmek hâlâ birçok zorlukla karşı karşıya. Geliştiricilerin, güvenilir üçüncü taraflar getirmeden, etkili ve güvenli bir cross-chain iletişimi nasıl gerçekleştireceklerini yeniden düşünmeleri gerekiyor. Bu, merkeziyetsizlik ile performans arasında denge arayışında, sıfır bilgi kanıtları gibi yeni teknolojilere başvurmayı gerektirebilir.

Genel olarak, cross-chain protokollerinin güvenliği, tüm Web3 ekosisteminin sağlıklı gelişimi ile ilgilidir. Çeşitli cross-chain çözümlerini daha dikkatli bir şekilde değerlendirmemiz gerekiyor; güvenilirliğini yalnızca finansman ölçeği veya trafik verilerine dayanarak yargılayamayız. Gerçekten merkeziyetsiz güvenliği sağlayan protokoller, gelecekteki cross-chain rekabetinde yenilmez bir konumda kalabilir.